ต้นงุ้นยักษ์หรือต้นเก๊างุ้น(ต้นสมพง) เป็นต้นไม้เก่าแก่ขนาดใหญ่ขนาด 29 คนโอบ ตั้งอยู่บริเวณกลางบ้านห้วยปูพัฒนา หมู่ที่ 8 ซึ่ง เป็นหมู่บ้านชาวเขาเผ่ากระเหรี่ยง โดยชาวบ้านช่วยกันอนุรักษ์ต้นไม้นี้ไว้(ชาวบ้านเรียกต้นโป่) นอกจากนี้ยังมีรังผึ้งรังนกต่าง ๆ จำนวนมากอาศัยอยู่  นัก ท่องเที่ยวส่วนใหญ่นิยมมาดูความใหญ่โตของลำต้นและความสวยงามของกิ่งก้านสาขา ของต้นไม้และถ่ายรูปไว้เป็นที่ระลึก ที่ตั้งอยู่ห่างจากถนนลาดยางบริเวณบ้านยางคำนุ ประมาณ 2 กิโลเมตร นอกจากจะมาเที่ยวชมต้นงุ้นและยังสามารถเที่ยวชมหมู่บ้านชาวเขาเผ่ากระเหรี่ยง ได้อีกด้วยปัจจุบันต้นงุ้นยักษ์กระทรวงวัฒนธรรมให้เป็นต้นไม้กรุกขมรดกของแผ่นดินใต้ร่มพระบารมี 
ข้อมูลเกี่ยวกับต้นเก๊างุ้นหรือต้นสมพง
            ลักษณะทั่วไป  เป็นต้นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ สูงประมาณ 20 - 40 เมตร ผลัดใบ ลำต้นเปลา ตรงโคนเป็นพูพอนขนาดใหญ่ อาจสูงถึงราว 2 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มโปร่ง เปลือกสีเทาอมชมพู เรียบเป็นมันหนามาก เปลือกในสีน้ำตาลอมชมพู ไม่มีแก่น กึ่งอ่อนมีรอยแผลในปรากฏชัด ใบป้อม รูปหัวใจหรือรูปห้าเหลี่ยมกลาย ๆ ขนาด 9-10 x 9-12 ซม. โคนกว้างและหยักเว้า ปลายโค้ง ปลายสุดหยักเป็นติ่งแหลม บางทีส่วนปลายจะเป็น 3 แฉก ขอบหยักถี่ ๆ เนื้อค่อนข้างบาง หลังใบมีขนสาก หลังใบแก่เกลี้ยงหรือเกือบเกลี้ยง ท้องใบมีขนนุ่ม ดอกสีเขียวอ่อน ดอกเพศผู้ออกเป็นช่อใหญ่ตามปลายกิ่งช่อดอกมีแขนงมาก ดอกเพศเมียออกเป็นช่อยาว ๆ ตามปลายกิ่ง ห้อยย้อยลง ไม่ตกแขนง ช่อดอกยาว 25-30 ซม. ผลเล็ก ผิวแข็งเมื่อแก่จัดตอนปลายจะแตกแยกออกจากกัน ลักษณะเนื้อไม้  สีขาวถูกอากาศนาน ๆ จะออกเหลือง ไม่มีแกน เสี้ยนตรง เนื้ออ่อน คอนข้างหยาบ เลื่อย ผ่า ไสกบ ตบแต่งง่าย ขัดเงาได้ดีพอสมควร 
ชื่อพื้นเมืองกะปุง กะพง พง งุ้น ปึง ขี้พร้า โป่งสาว สมพุง สมิงคำราม สะพุง ก้านไม้ขีด อีพุง ซึ่งเรียกตามแต่ละภาคของเประเทศ
ประโยชน์  ใช้ทำแบบหล่อคอนกรีต เรือขุด หีบใสของ ไม้ขีดไฟ ไม้จิ้มฟัน ไม่บาง ไม่อัด เยื่อกระดาษ หีบศพ เครื่องเรือน และของเด็กเล่น